αρμονία

κατεβαίνω τις κυλιόμενες, στέκομαι πλάτη στο ακυρωτικό, γυρίζω, γνέφω, σηκώνω το χέρι, κάτι κάτι ξεκινά, κάατι ξεδιπλώνεται, ναι ναι διευθύνω σύνολο το οποίο αποτελείται από: τον ένα σεκιούριτι στον ασύρματο, τον άλλο σεκιούριτι στις παρατηρήσεις, την υπάλληλο στα εισιτήρια, τον υπάλληλο στο μέτρημα σαλάκι μέτρημα, το ένα αυτόματο μηχάνημα στα ρέστα, το άλλο στο δε λειτουργεί, το ένα ασανσέρ στο δε λειτουργεί προσωρινά, το άλλο στο μόνιμα δε λειτουργεί, την καθαρίστρια στο προσοχή το πάτωμα  γλιστράει, τους από 'δω πίνακες τηλεματικής για πειραιά στα 15', τους από 'κει  πίνακες τηλεματικής για κηφισιά στα 13', τη φωνή στο κλειστοί θα παραμείνουν οι σταθμοί σύνταγμα πανεπιστήμιο και ευαγγελισμός κατόπιν εντολής της ελληνικής αστειομοίας, τη μια πλευρά του εισιτηρίου στο Η ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ (Π.Κ. ΑΡΘ. 186.2 & 392), την άλλη πλευρά στο 1.40 α-γιαγιάιιι, ο κόσμος μάς κυκλώνει, μας θαυμάζει, χαμογελάει ναι ναι χαμογελάει, χαμόγελα πωπώ πολλά χαμόγελα, ζευγάρια επαναλαμβάνουν ταυτόχρονα άαχου αχ τι ωραία μμμ ωω ωωμμ ααα μωρρρό μουυυ παραμυθένια μμ, η οροφή που στάζει σταματάει να στάζει, οι πυροσβεστήρες απ'την χαρά τους σκάνε, αφρός τύπου μασσαλίας αντί για χημικό υγρό βγαίνει και μας λούζει, η οροφή το βλέπει και ξεκινά πάλι τις σταγόνες, παρατηρεί ότι δεν αρκεί αυτό για να μας ξεπλύνει και αρχίζει να τρέχει με ορμή μέχρι να γίνουμε παπάκια, γινόμαστε, σταματά, συνεχίζουμε, τα φώτα συνεννοούνται και δυναμώνουν στο πεντάλεπτο για να μας στεγνώσουν, μας στεγνώνουν, οι καθρέπτες στις άκρες της αποβάθρας στρέφονται προς το μέρος μας για να δούμε αν το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό, είναι οκ το επιβεβαιώνει και ήλιος που μπαίνει απ'τις σκάλες της δεύτερης εισόδου, ο λαχειοπώλης - ο περιπτεράς - ο κουλουράς - τα ταξί με τους οδηγούς και η αγαπημένη μου εργαζόμενη στο φούρνο παρέα με την ομάδα σβέλτα έρχονται από πάνω να μας χαρούν, μας χαίρονται, είναι ώρα όμως να διακόψω, διακόπτω, οι γραμμές χειροκροτούν, τα τραίνα όπου να'ναι έρχονται,ο κόσμος διαλύεται με ουάω ρε μάγκες τι ήταν αυτό, παίζω με το κινητό δηλαδή ρολάρω στο μενού για να μη ντρέπομαι ενώ δέχομαι τα τελευταία συγχαρητήρια από μπέμπη μέσα σε πορτ μπεμπέ καροτσιού, το τραίνο φθάνει, οι πόρτες ανοίγουν, εισέρχομαι, μήνυμα λαμβάνω, γράφει θα αργήσω λιγάκι, κοιτάζω μπλουζάκι μπαμπά μπροστά μου που λέει I just can't wait to be king, σκουντάω με συγκκνώμη, βγαίνω πριν απομακρυνθούν όλοι απ΄τις θύρες για να κλείσουν, περνάω την κίτρινη γραμμή και στέκομαι πλάτη στο ακυρωτικό