απόγευμα προς βραδάκι μάς ξύπνησαν τα μαξιλάρια απότομα και κάπως άγαρμπα, η φριτέζα η κουτάλι η κατσαρόλα και ο τοστιέρα ήταν ήδη έτοιμες και το πιστολάκι μόλις είχε βγει απ'το μπάνιο και ντυνόνταν, έπρεπε λοιπόν να κάνουμε το ίδιο δηλαδή να ετοιμαστούμε γρήγορα γρήγορα σβέλτα για να μην τσαντιστούν περισσότερο μιας και οκ ξεχαστήκαμε και μας πήρε ο ύπνος, αφού κλειδώσαμε και ξεκλειδώσαμε την πόρτα τρεις φορές για να σιγουρευτώ ότι δεν ξέχασα θερμοσίφωνα ή κανένα μάτι της κουζίνας ανοιχτό, κατεβήκαμε τις σκάλες το ένα πίσω απ'το άλλο, στην πιλοτή συναντήσαμε τον καθρέφτη της εισόδου που είχε βγει να κατουρήσει λίγο τα ρολόγια της δεη και λίγο τον διαχειριστή που πότιζε τον τοίχο, μας ρώτησε που πάμε και αν είναι να περάσει μετά όταν σχολάσει, του είπαμε ότι μας περιμένουν στον μπλε κάδο πίσω απ΄την πλατεία και ότι θα είμαστε μέχρι αργά εκεί οπότε να έρθει στάνταρ μετά να αράξουμε, στην συνέχεια περπατήσαμε λίγο γρήγορα γιατί φαίνεται ότι είχαμε καθυστερήσει αρκετά με αυτά και με αυτά, το ραντεβού μας δηλαδή μια φίλη κουρτίνα με την συγκάτοικο της κουρτίνα μπάνιου και την παρέα τους ευτυχώς έστειλαν δεκαοχτούρα λίγο πριν φτάσουμε ότι θα αργήσουν οπότε μας έφυγε το άγχος, όταν λοιπόν φτάσαμε, ψάξαμε βρήκαμε εύκολα ευτυχώς και κάτσαμε σε ένα καναπεδάκι μια λεκάνη χωρίς καζανάκι και κάτι κουφώματα δίπλα και πίσω απ΄τον κάδο με την ευχή να μην περάσει να τα πάρει κανείς και μας σηκώσουν αν και δε νομίζω είχε νυχτώσει, πράγματι δεν ήρθε κανείς και πραγματικά άργησε ελάχιστα η άλλη παρέα οπότε όταν ήρθαν αφού βολευτήκαμε όλοι συμφωνήσαμε πως εκτός από μια τρύπια πλαστική λεκάνη, ένα απορρυπαντικό δύο μαλακτικά δέκα λογαριασμούς σκισμένους στα τέσσερα, τρια τέσσερα σπασμένα ποτήρια που είχαμε ήδη πάρει να πάρουμε και λίγο καμένα φασολάκια που πέταξε ένας παπάρας απ΄την απέναντι πολυκατοικία (τον είδε το φανάρι και μας είπε ότι τον στάμπαρε για να βγάζει μόνο κόκκινο όταν θέλει να περάσει το δρόμο αυτός), αφού συμπληρώσαμε τον αέρα μας τα κοιτάξαμε περάσαμε όλο το βράδυ μαζί τους και τα επιστρέψαμε πίσω μέσα στον κάδο, όσο για τα φασολάκια προσφέρθηκε ένας μικρός μεγάλος φακός να τα πάει στον καφέ κάδο που τώρα δεν θυμάμαι που ήταν πάντως όχι πολύ μακριά, τέλοσπαντων κάτσαμε περάσαμε και μεθύσαμε υπέροχα μέχρι τις 3 περίπου μετά τα μεσάνυχτα όπου ήρθε το απορριματοφόρο να μαζέψει, φυσικά τσακωθήκαμε όπως κάθε φορά γιατί είδαμε ότι μπερδεύει τα σκουπίδια των μπλε κάδων με τους άλλους οπότε έπεσαν κάτι καντήλια και ψιλές ειδικά με τον τιμόνι και τον λεβιέ που ήταν πάρα πολύ εριστικοί κι έλεγαν στ'αρχίδια μας θα σας γαμήσουμε άπλυτοι και τέτοια αλλά μετά διαλυθήκαμε στο ήσυχο ήσυχα άγρια και γυρίσαμε σπιτι να ξεράσουμε και να ξεραθούμε
14ΙΟΥΝ2017
